Misschien wel het belangrijkste personage in het boek is Randalin, een IJslandse merrie. Randalin is roodbruin met lange, lichte manen en staart en een bles. Ze is heel erg mooi en heel bijzonder: een paard als een koningin.
Randalin staat symbool voor de Mariahoeve, voor Isa’s toekomst en voor haar oma. Randalin is degene die alles en iedereen met elkaar verbindt. Zonder Randalin houdt de Mariahoeve op te bestaan.
Randalin is de grote trots van Omi. Ze heeft haar zelf gefokt en toen Randalin vijf jaar oud was, heeft ze meegedaan aan de Wereldkampioenschappen. Die heeft ze nog gewonnen ook.
Randalin betekent vrouw. Ik heb de naam gekozen omdat ik hem mooi vond klinken en vanwege de betekenis. Voor het verhaal is het noodzakelijk dat het paard dat Isa wil hebben, een vrouwelijk paard is. Hoe kan Isa anders Omi’s fokkerij voortzetten?
Randalin is heel temperamentvol, en heel gevoelig. Net als bijna alle top-IJslanders heeft ze vijf gangen: stap, draf, galop, tölt en telgang. Daardoor is ze niet makkelijk te rijden.
|
|
Eigenlijk is Randalin totaal geen kinderpaard, maar Isa en zij hebben een bijzondere band. Toch kan Isa nog niet op haar rijden: daarvoor moet ze nog veel leren.
Ik heb een zwak voor merries. En al helemaal een zwak voor een merrie als Randalin -gevoelig, trots en temperamentvol.
Randalin is gebaseerd op de merrie Raudhetta fra Kirkjubaer. Raudhetta won de Landsmót in 1994. De Landsmót is de belangrijkste wedstrijd op IJsland: een paard dat daar wint, schrijft historie.
Raudhetta is trots en pijlsnel, maar heeft toch ook wat vriendelijks en zachts. Ik zag haar voor het eerst in 1994 op het omslag van Eidfaxi, het IJslandse tijdschrift over IJslandse paarden.
Haar blik is me altijd bij gebleven. Trots en zelfbewust kijkt ze in de verte, naar dat eindeloze IJslandse landschap. Of naar een ander paard, vlakbij. Een knappe hengst misschien wel, of een leuke merrie. Wie zal het zeggen?
|