Hier zie je de tekst die op de achterkant staat van Mijn eigen droompaard

Wat zijn paarden toch leuk! Emma kan er geen genoeg van krijgen. En het allerleukste is: als ze naar een beeldje van een paard kijkt, kan ze daarmee naar een andere wereld reizen, naar de wereld van dat paard.
Zo heeft ze al veel geleerd over paarden en paardrijden.
Dat kan Emma heel goed gebruiken bij de temperamentvolle Espresso, haar lievelingspony op de manege. Geen enkele pony is zo mooi en gevoelig als hij en samen zijn ze een geweldig team.
Maar dan gebeurt er iets wat Emma nooit had durven bedenken...

'Kan ik je even spreken?' zei Nora streng.
'Heb ik iets fout gedaan?' vroeg Emma geschrokken.
'Nee, helemaal niet.'
'Waarom kijk je dan zo boos?'
Nora zuchtte. 'Ik heb gisteren Frederieke op Espresso laten rijden en hij heeft haar eraf gebokt. Ze heeft haar arm gebroken.'
Somber keek ze naar Emma. 'Ik heb het helemaal gehad met hem. Ik ben er klaar mee! Ik ga Espresso verkopen.'
Het was alsof ze een bom had laten vallen.
'Ver... ver... kopen?' stamelde Emma.